Acıklı Mesajlar
Vicdanını kaybeden huzur aramasın.
Seninle ölüme gülerdim sensiz ise ölümdür sebebim.
Sevmek bazen insana acı verir.
Bir köpeğin dostluğu, bir dostun köpekliğinden iyidir.
Aramızda bir harfin lafı mı olur sevgilim?
Sözlerin başladığı yerde duyguların, gizemli tarifi yatar…
Ve bazıları yokken bile vardır. Fazlasıyla.
Acılar içinde geçse de ömrüm seni sevmiş bu deli gönlüm.
İsyan etme gökyüzü benim kadar ağlayamazsın.
Acının a’sından anlamayan mutluluğun m’sinden anlamaz.
Bazen ağlamak istemezsin ama gözlerin seni dinlemez.
Sevenler değer bilseydi eğer bu dünya cennet olurdu güzelim.
Sev ama mevsimlik olmasın! Yazın açıp, kışın solmasın.
Seni seviyorum diyen dillere değil, senin için ağlayan gözlere inan.
Seni en çok hak edene değil, sefil edene gidiyor bu yürek.
Sevmek; saatlerce öpüşmek değil. Öpmek için saatlerce düşünmektir.
Bugünü sensiz yarınlarımı nedensiz yaşayacağım bunu unutma.
Güzel günler aklıma geldikçe hayalini silmeye çalışıyorum gözlerimden.
Gözlerinde hayat bulur gözlerim hep seninle olmak ister kalbim.
Seni seviyorum diyenin aşkından şüphe et. Çünkü Aşk sensiz ve dilsizdir.
Öpüşmenin aşk sanıldığı bu devirde yalnızlığımla gurur duyuyorum.
Seni affedecek kadar olgunum ama tekrar güvenecek kadar aptal değilim.
Yalan dünyanın ipine takılmışız, kurtulalım derken hep dolanmışız!
Acı mesajlar söylesen de suratıma bu kalp senin başkası olmaz bundan sonra.
Sen beni mutluluklarımı başlattın bir süre sonra acılarımı çoğalttın.
Ona sarılıp, kulağına dakikalarca ‘beni hiç bırakma’ diye fısıldamak istiyorum.
Sen ne kadar zalim olursan olur acıtsan da yüreğimi seviyorum seni.
Önce sevdiğin terk eder seni ardından uykun. Sonra ne sevdiğin gelir ne uykun!
Her bir yaranın merhemi bulunur! Dertler çeke çeke kader unutulur!
Uzatma ellerini. Uzak olsun, istemez. Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez.
Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep.
Seni aklıma getirecek o kadar çok şey varken, seni yanıma getirecek hiç bir şey yok.
Neden sevgililer günü var da yalnızlar günü yok? Biz daha kalabalığız.
Bana yaşattıklarının hepsini inşallah sen de bir gün yaşar ve beni o zaman anlarsın.
Her tesadüf bir başlangıçtır; finali sen oynarsın, perdeyi kader kapatır.
Her genç delikanlının bir sevgilisi olabilir ama her genç kızın bir delikanlı sevgilisi olamaz.
Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şey de beni yolumdan etmedi!
Bir süre sonra anladım ki; Vazgeçilmez olan sen değilsin. Vazgeçmeyi bilmeyen benim.
Ecelle sözlü kaderle nişanlıyız! Tesadüfen doğduk ama yaşamak zorundayız!
Ve öyle bir konuş ki bir şehir gibi mesela İstanbul gibi de ki ölümüne kadar seveceğim seni.
Sakın yanlış anlama kendimi yitirmiş değilim. Sadece sende kayboldum o kadar.
Ben küçücük bir bebektim sen kocaman bir sevda… Ben senin ellerinde büyüdüm sen benim yüreğimde…
Beni hep yanlış anladın zaten sen. ‘Geleceğim’ ol demiştim, ‘gel ecelim’ ol değil.
Kaderim sensizlikse acılar gelsin üstüme, sensiz yaşanacaksa bu dünya cayır cayır yanayım koymaz bana…
Kimseyi gözyaşlarınızı yorganın altında pijamanızın koluyla silecek kadar sevmeyin.
Duyduğuma göre benden nefret ediyormuşsun? Seni düşünecek vaktim olsaydı inan bende senden nefret ederdim.
Ne çok isterdim bir atkı olmayı üşüdüğünde boynuna sarılmayı benimki de hayal işte.
Sevmek mi? Hiç duymadım ki. Gülmek mi? Çoktan unuttum. Yaşamak mı? Oda ne. Aşk mı? Büyük bir yalan. Yalnızlık mı? İşte o benim dünyam!
Sensizliğin ilk akşamında gözlerim nehir oldu durmaz yaşlarım, sensizliğin ilk gününde atmaz kalbim bekler seni…
